در بند و گرفتار بر آن سلسله مویم…

 

نیمه شعبان امسال هم از راه رسید، نمی دونم از نیمه شعبان پارسال تا امروز چه قدر آبرو جمع کرده ام یا از کف داده ام…

هدیه من به تمام دوستان به مناسبت عید نیمه شعبان : اذان زیبای انتظار
اینهم عیدی امین ثباتی عزیز که در سایت برنامه نویس تقدیم کرده…

زیباترین شعری که تا به امروز خونده ام… داستان مادر حضرت بقیه الله…

شاهنشه روم دختری داشت        در برج عفاف اختری داشت

[more]

آینه عصمت و ادب بود              دارای شرافت نسب بود

می بود ملیکه نام نامیش             می داشت پدر چون جان گرامیش

برده نسب از هر سو ملیکا           از قیصر و جانشین عیسی

شمعون وصی مسیح جدش         از باغ کمال رسته قدش

پس خواست برای دختر خویش    همسر پسر برادر خویش

قیصر ندمای خیش را خواست      تا مجلس عقد آراست

پس کرد به کاخ اختصاصش        دعوت ز اکابر و خواصش

پاپ و علما همه ستادند              انجیل مسیح را گشادند

تا آیه ای از کتاب خواندند          پس خطبه عقد را براندند

داماد چو شد به تخت بنشست      سنگینی بخت تخت بشکست

دیدند که تخت واژگون شد         داماد ز تخت سرنگون شد

آن سلسله ها ز سقف بگسیخت     از طاق صلیبها فرو ریخت

حضار تمام مات گشتند              مبهوت ز حادثات گشتند

گفتند یارب این چه بخت است     داماد مگر سیاهبخت است

پس پاپ ز شاه کرد درخواست     تا ملس عقد از نو آراست

از بهر برادر کهین خواست           نحسش بدین طریق برداشت

شد مجلس عقد چونه بر پا           گشتند کشیشها مهیا

انجیل مسیح باز کردند               آهنگ فصیح ساز کردند

داماد نشست چونکه بر تخت        بشکست دوباره آن نگون بخت

دیدند نحوستی برابر                  افتاده به جان آن برادر

زین حادثه شاه مات افتاد            در شش در حادثات افتاد

شب آمد و شاه رفت و خوابید      رخ از همه حادثات تابید

خوابید عروس بخت بیدار           شد روح خدا بر او پدیدار

عیسای مسیح با حواری              آمد به سرش به غمگساری

در کاخ ز نور منبری دید            از بهر چنان پیمبری دید

ناگاه گشوده گشت بابی               تابید به کاخ آفتابی

خورشید ازل محمد آمد              با یازده اختر خود آمد

فرمود به عیسی و حواری            من آمده ام به خواستگاری

پس کرد مسیح رو به شمعون       گفتا که مبارک است و میمون

پس ختم پیمبران والا                از منبر نور رفت بالا

خوش خطبه عقد را ادا کرد         داماد و عروس را صدا کرد

آن زهره قرین مشتری شد          همسر به امام عسکری شد

گلهای محمدی به مجلس            گشتند گواه عقد مجلس

از خواب ملیکه گشت بیدار          می جست به هر طرف رخ یار

از هر طرفی نگاه می کرد            از ماه سراغ شاه می کرد

کای گمشده در کجات جویم        در بند که مبتلایت جویم

شبهای دگر هر آنچه خوابید        آن گمشده را دگر نیابید

بیمار شد و به بستر افتاد             آتش به روان دختر افتاد

راز دل خود ملیکه بنهفت            می سوخت ولی به کس نمی گفت

هر چند طبیب چاره گر شد         احوال ملیکه سخت تر شد

یک شب ز پس چهارده شب        بختش بدمید همچو کوکب

زهرای مهین به خوابش آمد        در تیره ی شب آفتابش آمد

با مریم و صد هزار حورا             دادند همه بشارت او را

مریم به سوی ملیکه رو کرد        تعریف از آن فرشته خو کرد

این مادر شوهر تو زهراست         کن خواهش خود از او تو درخواست

برخیز و بگیر دامنش را              زو خواه تو پاره ی تنش را

در دامن مهر ماه آویخت            و ز یده ستارگان فرو ریخت

گفتا که شبی یه خوابم آمد          با روی چو آفتابم آمد

بردست ز دل قرار و تابم            کردست حرام خورد و خوابم

فرمود قبول دین ما کن              از خویش مسیح را رضا کن

بیزار ز مذهب تو عیسی است       مریم متنفر از کلیساست

دینی که در آن تو پای بستی       گردیده شده به بت پرستی

تا گفت شهادتین نرجس             نور عسکری آمد به مجلس

هرشب به خیال یار می خفت        در خواب سخن به یار می گفت

کای مونس جان من کجایی؟        بیداری من چرا نیایی؟

فرمود ملیکه منتظر باش             پیوسته نگاهدار سر باش

قیصر چو رود به جبههء جنگ      همراه کنیزکان کن آهنگ

در زی کنیزکان ملبس               می باش که ناشناسدت کس

باید به فلان طرف زنی گام         تا آن که شوی اسیر اسلام

در ظاهر اگر کنیز گردی            آیی بر ما عزیز گردی

فردا که ز شوق مهر تابید            زی جبهه جنگ شه شتابید

زان ره که مشخصش نمود بگذشت تا آنکه اسیر مسلمین گشت

بین اسرای روم دیدش               عمرو بن یزید و پس خریدش

با صاحب خویش آن پریزاد         طی کرده ره عراق و بغداد

یکشب دهمین امام هادی            فرمان به بشیر شیر دادی

کای نادره مرد با تو کاریست       کز بهر تو عز و افتخاریست

این نامه بگیر و رو لب شط          تا دریابی رموز این خط

وقتی که رسی کنار دجله             داراست یکی عروس حجله

مستوره و با حجاب باشد             در پردهء احتجاب باشد

آن باکره هست دخت قیصر         پرورده و دست پخت قیصر

از دیدن طالبان بغداد                دختر بکشد ز سینه فریاد

گوید که ز زندگی گذشتم           دیدی که چگونه خوار گشتم

یارب به کجاست بخت من          کن حفظ مقام عصمت من

تو قاصد ما در این میانه             شو جانب صاحبش روانه

برگوی که من مرید هستم          مأمور پی خرید هستم

این نامه بده به آن پری رو          کاسوده ز غم شود دل او

تاشد وارد به شهر بغداد             صبح آمد و بر لب شط ایستاد

تا آنگه رسید کشتی از راه           تابید به چشم مشتری ماه

هر مشتری یکی پسندید             زر او داد و برای خویش بگرید

ناگاه بشیر برده ای دید              ماهی به میان پرده ای دید

خلقی حیران ز دیدن او              آماده پی خریدن او

هر مشتری که پیش آید             آن زهره از او حذر نماید

القصه هر آن چه شاه فرمود         در چشم بشیر روی بنمود

شد پیشش بشیر و نامه را داد       چشمش که به خط شاه افتاد

یاد از خط روی عسکری کرد       پس بوسه به خطش آن پری کرد

پس از لب لعل خود گهر سفت     عمرو بن یزید را چنین گفت

بفروش مرا به صاحب خط          خود را فکنم و گرنه در شط

بگرفت بشیر آن امانت               آورد به خاندان عصمت

آن زهره به دست مشتری داد      تحویل امام عسکری داد

تا مام امام عصر گردد                سرچشمه فتح و نصر گردد

آرد پسری که شاه باشد             فرماندهء مهر و ماه باشد

آرد پسری که هست قائم           فیضش به خلائق است دائم

آرد پسری که نور دارد              ظلم از سر خلق دور دارد

روشن همه چشم ما به رویش       بسته دل ما به تار مویش

ای واسطه فیض الهی                 از لطف به دوستان کن نگاهی

جز درگه حجت الهی                 ما را نبود دگر پناهی

***********************************

ما معتقدیم که عشق سرخواهد زد     بر پشت ستم کسی تبر خواهد زد

سوگند به هر چهار آیه نور      سوگند به زخمهای سر شار غرور

آخرشب سرد ما سحر می گردد      آشوب جهان فتنه سر می گردد

چشمان زمین ز عشق تر می گردد    مهدی به میان شیعه بر می گردد

تفسیر بلند ذوالفقار است این مرد     انگار بهار در بهار است این مرد

با تیغ حسین در نیام آمده است    انگار علی به انتقام آمده است

ای سید سبز پوش من یا مولا      ای مرد علم به دوش من یا مولا

برگرد هنوز بی قرارت هستند     یک عده عجب در انتظارت هستند

آن مرد که بوی سبز باران می داد      آن پیر که روح بر جماران می داد

می گفت که عاقبت کسی می آید      از نسل علی دادرسی می آید

اما تو نیامدی بهارانم رفت         افسوس دگر پیر جمارانم رفت

طفلان نجیب بیشه ها شیر شدند      مردان غریب جبهه ها پیر شدند

یک عده به ذکر توبه تطهیر شدند     یک عده ز دوریت زمین گیر شدند

برگرد که بر بهارمان می خندند        یک عده به انتظارمان می خندند

دستان سیاهی که به خون آلوده است      گویند که انتظارتان بیهوده است

افسوس کسی نیست بیا داد برس       ای صاحب ذوالفقار به فریاد برس

امواج دلت آبی دریای غریب            غربت کده ات کجاست مولای غریب

غربت کده ای که بوی دریا دارد         صد خاطره از غربت زهرا دارد

برگرد علی چشم به راه است هنوز           اسرار دلش در دل چاه است هنوز

آن چاه پراز ستاره را پیدا کن                 آن سینه پاره پاره را پیدا کن

برگرد که بر بهارمان می خندند            یک عده به انتظارمان می خندند